Het komt goed

  • Ik geloof oprecht dat het goed komt. Ik zie mogelijkheden, en ik heb vertrouwen in de mens.
    Maar ik wil ook eerlijk blijven, geloven was lastiger dit jaar.

Iemand, maar niet ik, had beslist had dat ik van thuis uit moest werken. Dat ik die vrienden mocht zien en alle anderen niet. Dat ik niet op reis kon, niet naar mijn kinderen en kleinkinderen, niet naar mijn favoriete restaurant.

Als je voelt dat je vastzit dan is er maar één weg: in beweging komen. En dus ging ik stappen langs de kust. Dagen aan een stuk, het strand op, de duinen in, af en toe op mijn stappen terugkerend omdat de zonsondergang schoner is aan de andere kant. Alles om zuurstof door mijn gedachten te laten waaien.

En elke dag opnieuw viel er een last van mijn schouders wanneer ik voet zette op het strand. De weidsheid van de zee, of misschien wel haar wijsheid, plaatste mijn zorgen in perspectief, maakte ze klein en handelbaar. Zodra ik terug was, voelde ik die energie stromen door m’n ganse lijf en danste op zere voeten het huis door.

Wij mensen hebben verbeeldingskracht en zijn veel meer dan onze omstandigheden. Maar om die verbeelding te voeden is het belangrijk om je geest open te zetten. Op pad te gaan. Op verkenning.

Net daarom bedacht ik Kwist, een tocht dat de verbeelding voedt, je opgelucht laat ademhalen en de weidsheid van zoveel mogelijkheden laat zien.

Jij kan deze ervaring cadeau doen, aan jezelf of aan wie je dierbaar is. Een ervaring in de gezonde buitenlucht, aan het zeetje. Een ervaring die het je mogelijk maakt te verbinden met wie voor jou waardevol is.

Jij weet wie waardevol is voor jou, toch?

Tot in de duinen,
Brenda