Three days millionaires

"Three days millionaires" werden ze genoemd, de vissers die thuiskwamen na een reis van 20 dagen, hun vrouw en kinderen vastpakten en de cadeautjes bovenhaalden. Een wervelwind aan activiteiten vond plaats want er was tijd in te halen.
 
Maar de tijd passeerde snel en drie dagen later vaarde men terug uit. Ook dàt was de realiteit van het vissersleven. Het gemis om de kinderen te zien opgroeien, een geboorte, een verjaardag, een huwelijk en zoveel meer. Er was geen internet, geen gsm, slecht nieuws kwam via telegram of een kustradiostation. De zee luisterde mee....
Het gemis van dierbaren, het gevoel van machteloosheid en eenzaamheid op zo’n momenten was overweldigend. Maar er was geen tijd om stil te staan, het ritme aan boord stopte nooit, de netten werden bovengehaald en de vis verwerkt, samen met de emoties.
 
Ze werden de "three days millionaires" genoemd omdat ze wisten hoe een feestje werd gebouwd, omdat ze hun hand in hun zak staken om een scheepsmaat te helpen, omdat ze vrijgevig en blij waren om weer thuis te zijn, bij de mensen die ze liefhadden. Ze feesten en leefden hard want ze wisten dat ze enkele dagen later terug op zee zouden gaan. De zee, een roeping maar ook een hard en gevaarlijk bestaan.
 
Three days millionaires, ik hef mijn glas met véél respect op jullie...

Wil je meer verhalen horen en de reflectie naar je eigen leven maken? Dat kan met een Kwist route, een route aan zee met verhalen, kwist je datjes en vragen om stil te staan bij je eigen leven. 

Voel je het zout op je huid al?